Στις 4/8/16, ανακοινώνεται, με σχετικό δημοσίευμα η παραχώρηση 177 διαμερισμάτων της γειτονιάς των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας, από το ΤΑΙΠΕΔ στην Περιφέρεια Αττικής. Αυτό συνεπάγεται το πέρασμα από ένα πλάνο πώλησης προς οικονομική εκμετάλλευση, σε ένα καινούριο μεγαλεπήβολο σχέδιο, εκείνο της «ανάπτυξης» και «αναβάθμισης» του χώρου και των κτιρίων της γειτονιάς των Προσφυγικών.
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία» καθώς την μεταβίβαση των προσφυγικών προηγήθηκε η παρατεταμένη απειλή εκκένωσης της κατάληψης Βανκούβερ και μια σειρά εκκενώσεων 3 καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη, καθ’ ότι βρέθηκαν πρώτες στο πρόγραμμα του κρατικού ενδιαφέροντος. Οι ραγδαίες αυτές εξελίξεις, άμεσα συνδεδεμένες μεταξύ τους, δείχνουν ξεκάθαρα τόσο τις προθέσεις του κράτους όσο και την αναβαθμισμένη επίθεση που δέχονται και θα συνεχίζουν να δέχονται οι κατειλημμένοι χώροι στο άμεσο διάστημα. Πέρα των κατασταλτικών επιχειρήσεων άμεσης επέμβασης και εκκένωσης, το κράτος δρομολογεί αναβαθμισμένες πολιτικές επιθέσεις, υπό το προσωπείο της κοινωνικής ανάπτυξης «υποβαθμισμένων» περιοχών και της ανάδειξής τους σε αστικά θέρετρα. Η πολιτική αυτή στρατηγική αποσκοπεί στην κοινωνική συναίνεση και αφομοίωση της αγωνιζόμενης κοινότητας των προσφυγικών στον πολιτισμένο αστικό ιστό αλλά κυρίως, αποδεικνύει τον «ανθρωπιστικό» ζήλο της κυβέρνησης να διεκδικήσει το μονοπώλιο της «κοινωνικής πολιτικής», καταπατώντας τους αυτό-οργανωμένους αγώνες των καταπιεσμένων να αναλάβουν τις ζωές τους στα χέρια τους.
Πρόκειται όμως για μια ποιοτική αναβάθμιση της καταστολής, αφενός γιατί αντιστρέφει τα νοήματα σε επικοινωνιακό επίπεδο και αφετέρου, γιατί αντιπαρατίθεται ευθέως πολιτικά εναντίον των κομματιών της κοινωνίας που αυτό-οργανώνονται έμπρακτα. Δηλαδή, τα διαγγέλματα ανάπτυξης και αξιοποίησης έρχονται να απαντήσουν σε επίπλαστες ανάγκες και όχι στις πραγματικές ανάγκες του κόσμου των προσφυγικών. Συγκεκριμένα, οι προτάσεις αναβάθμισης περιλαμβάνουν την ανέγερση μουσείου προσφύγων, φοιτητικών εστιών, ξενώνων για άστεγους και πρόσφυγες. Είναι καταφανές το επίπλαστο των προτάσεων ως απάντηση στα κοινωνικά ζητήματα της εξαθλίωσης και της ανέχειας, καθώς στην γειτονιά των προσφυγικών κατοικούν ήδη άνθρωποι άστεγοι, ασθενείς, παιδιά και ηλικιωμένοι, άνεργοι, φοιτητές, μετανάστες και πρόσφυγες. Ποιό μουσείο θα μπορούσε να καταδείξει το προσφυγικό ζήτημα όταν οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες, κατοικώντας και αγωνιζόμενοι στη γειτονιά, χαράσσουν και συνδέουν την καθημερινή πραγματικότητά τους με την ιστορία της γειτονιάς των Προσφυγικών? Απέναντι στην απτή και βιωμένη πραγματικότητα των κατατρεγμένων, το κράτος χτίζει μουσεία-νεκροταφεία, για να καταχωνιάσει μνήμες και ιστορίες πολέμων που ποτέ δεν τελείωσαν.
Η γειτονιά των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας περιλαμβάνει ένα ετερόκλητο σύνολο ανθρώπων, κοινό σημείο των οποίων είναι η συλλογικοποίηση, κυρίαρχα πάνω στο υλικό πεδίο της γειτονιάς, το οποίο είναι και η βάση διαμόρφωσης των κοινοτικών σχέσεων. Χάρη σ’ αυτά λοιπόν, η κοινότητα των προσφυγικών ανταποκρίνεται στα ζητήματα τόσο τα υλικοτεχνικά, όσο και τα κοινωνικά, καθώς οι ίδιοι οι κάτοικοι οργανώνονται επί των αναγκών και των προβλημάτων τους, χωρίς αυθεντίες και προγράμματα ανάπλασης, αλλά μέσω του συλλογικού μόχθου και της εργασίας.
Παρ’ όλα αυτά, το πλάνο «ανάπτυξης» δεν αφορά αποκλειστικά το αρχιτεκτονικό κομμάτι της γειτονιάς αλλά έχει σαν –καθόλου άδολη- συνέπειά του τον πληθυσμό που κατοικεί στα προσφυγικά και αυτό, πλήττοντας το άμεσο συνεκτικό του στοιχείο- την αυτοοργάνωση και την συλλογικοποίηση. Είναι ξεκάθαρα, λοιπόν, ένα χτύπημα στις οριζόντιες δομές και στις δομές της αυτό-οργάνωσης από κυβερνητικά επιτελεία, πεφωτισμένους της αριστεράς που αγνοούν παντελώς τα πραγματικά ζητήματα της εξαθλιωμένης κοινωνίας γενικά και της αγωνιζόμενης κοινότητας των προσφυγικών ειδικότερα. Θα πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό, ότι το μόνο αρμόδιο σώμα να αναπτύξει, να αναπλάσει και να αξιοποιήσει τη γειτονιά αυτή, είναι το σώμα της κοινότητας των προσφυγικών.
Συνδετικός ιστός της αυτό-οργανωμένης κοινότητας είναι οι ισότιμες, συντροφικές και αλληλέγγυες σχέσεις που θωρακίζουν και ενισχύουν τον συλλογικό αγώνα για αξιοπρέπεια και ισότητα. Πάνω σ’ αυτά τα θεμέλια, η γειτονιά των προσφυγικών θα συνεχίσει να μάχεται στα πλαίσια του κοινωνικού κινήματος ενάντια στην λεηλασία και την κρατική καταστολή.
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών
8/8/2016
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ
